Fotel ze śmietnika ;-)

Hej! Dziś chciałam opowiedzieć Wam o moim fotelu z lat 60 model B-310 Var i o przygodzie z jego odnowieniem. Znalazłam go przy śmietniku jednego z bloków na moim osiedlu – wiem, że to oklepane hasło ale i całkowita prawda. Co prawda odpoczywał on aż 3 lata w mojej piwnicy i grzecznie czekał, aby móc w końcu godnie prezentować się w salonie, a gdy przyszła już jego pora… to naprawdę DZIAŁO SIĘ!!

Fotel przeszedł totalną metamorfozę. Najbardziej zauważalna zmiana to kolor tapicerki,pierwotnie był zgniło – zielony (niestety nie zrobiłam mu wtedy zdjęcia, a może i dobrze:P). Kolejna zmiana to cały środek fotela. Zdjęłam starą gąbkę i całą tapicerkę, z obawy przed nieproszonymi gośćmi w materiale i gąbce. Zostawiłam stelaż fotela, pasy i sprężyny. Jeśli zastanawiacie się „no i co teraz?” pamiętajcie o tym, że należy zgromadzić wszystkie niezbędne elementy. Nową piankę i pasy tapicerskie można zamówić przez internet, jednak że miałam stary materacyk z łóżeczka mojego synka postanowiłam go wykorzystać. Podobnie było z materiałem obiciowym, wyciągnęłam go z jakichś zakamarków szafy…a teraz bardziej szczegółowo:

Materiały, które użyłam:

taker i zszywki
gwoździe
materiał obiciowy
nici i igła
cykliny
szlifierka (można użyć samego papieru, ale bedzie to bardzo czasochłonne)
wosk do mebli
gąbka/pianka tapicerska polecana do foteli o twardości T25
mata kokosowa
włóknina

Fotel po swoim odleżakowaniu wyglądał tak:

Po zdarciu farby i lakieru drewno zabezpieczyłam woskiem do mebli.

Sprężyny przymocowałam do ramy mebla za pomocą gwoździ.

Ze starego materaca wykorzystałam matę kokosową. Umieściłam ją na sprężynach po to, aby gąbka nie wbijała się w sprężyny i nie uszkodziła się od nich. Wszystko wyciełam na wymiar fotela.

Tak przygotowany fotel okryłam włókniną, aby lepiej układał się na nich materiał obiciowy.

Tapicerowałam osobno wszystkie trzy części: dolne siedzenie, oparcie i plecy fotela. Bardzo by mi ułatwiło gdybym miała wzór starej tapicerki jednak go wyrzuciłam. Wystarczyło by wówczas zdjąć miarę i spróbować ją powtórzyć na nowym materiale, a tak musiałam improwizować.